Wyróżniamy na przykład kruszywa do betonu, kruszywa lekkie do betonu, czy kruszywa do zaprawy. Jeżeli chodzi o pochodzenie kruszywa, dzielimy przede wszystkim na naturalne i sztuczne, przy czym te drugie nazywane są kruszywami wtórnymi. Z czego są one produkowane? Która nazwa jest bardziej właściwa?
Pochodzenie kruszyw sztucznych
Kruszywa sztuczne, wtórne, również są kruszywami pochodzenia mineralnego, ale uzyskiwane są w wyniku procesów przemysłowych, które obejmują przede wszystkim obróbkę termiczną. Kruszywami z recyklingu nazywa się te, które powstały w wyniku przeróbki materiału, który został już poprzednio zastosowany w budownictwie. Czasami mylnie także klasyfikowane są jako kruszywa sztuczne. W Polsce duża grupa kruszyw wtórnych produkowana jest z surowców odpadowych, które zostają uszlachetnione (rozkruszone w taki sposób, by uzyskać odpowiednią frakcję) i nie wymagają żadnej dodatkowej modyfikacji. Surowce odpadowe to przede wszystkim te, które powstają w energetyce, czyli popioły i żużle, surowce powstałe w górnictwie, hutnictwie żelaza, ciepłownictwie, czy przemyśle ceramicznym.
Baza surowców wtórnych
W Polsce baza surowców wtórnych, które pochodzą przede wszystkim z górnictwa, hutnictwa i energetyki, wykorzystywana jest nie tylko do produkcji kruszyw, ale także do produkcji posadzek w kopalniach, betonu, czy cementu - mówi nam przedstawiciel firmy EkoProd z Bytomia. Popioły i żużle, które mogłyby zalegać na hałdach, są więc w pełni wykorzystywane. Szacuje się, że produkcja kruszyw wtórnych to około 7-10 milionów ton rocznie. Ponad 75% masy surowców, które stanowią bazę do produkcji kruszyw sztucznych, pochodzi z przemysłu wydobywczego, głównie węgla kamiennego.
Jak sprawdzana jest jakość kruszyw sztucznych?
Materiały wtórne, które używane są do produkcji kruszywa, powinny zostać wstępnie rozpoznane i przebadane. Badane są przede wszystkim pod kątek uwalniania niebezpiecznych substancji, na przykład metali ciężkich. Tylko wówczas materiał może zostać oznakowany certyfikatem CE. Normy nie określają jednak dokładnie zakresu badań, jakie należy przeprowadzić - trzeba go szukać w dyrektywie EEC. W Polsce oznacza się pierwiastki promieniotwórcze i substancje szkodliwe, które mogłyby zostać wprowadzone do wód i ziemi. Dystrybutor kruszyw sztucznych ma obowiązek sprawdzić, czy badania zostały przeprowadzone i jakie były ich wyniki.
