Zabytkowe budowle warowne powstawały od wczesnego średniowiecza, ale szansę przetrwania miały jedynie murowane. Dolny Śląsk był podzielony na małe księstwa i znajdował się w strefie wpływów większych sąsiadów. Stąd ciągłe wojny w mniejszej lub większej skali. Prawdziwa katastrofa dla Śląska to wojny husyckie i wojna trzydziestoletnia, które doprowadziły do wielu zniszczeń, także zamki i w późniejszym okresie również pałaców. Szacuje się, że na tym terenie powstało około stu zamków i kilkaset pałaców i dużych dworów.
Jaki los spotkał dolnośląskie zamki? Wiele zamków zostało zniszczonych w czasie wojen lub pożarów, ale jeszcze w średniowieczu zazwyczaj je odbudowywano. Jedynie przy zmianach granic, kiedy utrzymywanie zamku miało niewielki sens po prostu je opuszczano. Zamki Dolnego Śląska odbudowywano i rozbudowywano, a od XV wieku również przystosowywano do obrony z użyciem broni palnej i armat. Dość często średniowieczne zamki przebudowywano na styl renesansowy, a od XVII wieku przebudowywano je na pałace lub budowle o stylu zamku, ale bez budowli obronnych. Okazją mogły być zniszczenia w czasie wojny trzydziestoletniej, pożar albo po prostu wygoda – zamki nie były wygodnym miejscem do mieszkania.
Zamek Bolczów
Największą popularnością cieszą się naprawdę piękne i ciekawe zamki Czocha i Książ, ale chcielibyśmy zarekomendować do zwiedzania ruiny zamku Bolczów (zdjęcia zamku Bolczów - https://discover.pl/zamek-bolczow/). Jest to zamek w Rudawach janowickich, które są ciekawym regionem, chociaż bardzo małym, więc przy okazji można odwiedzić wiele innych atrakcji. Zamek Bolczów został zbudowany w drugiej połowie XIV wieku z wykorzystaniem naturalnych skał jako ściany. Został zniszczony już w pierwszej połowie XV wieku w czasie wojen husyckich, ale nie przez husytów, tylko przez wojska mieszczan świdnickich (właściciele zamku popierali husytów). Na początku XVI wieku zamek odbudowano i rozbudowano przewidując otwory strzelnicze w murach. Kolejna rozbudowa nastąpiła w połowie XVI wieku, kiedy to m.in. wykonano strzelnice dla armat. W 1645 roku zamek został zniszczony w wyniku pożaru wznieconego celowo przez wojska szwedzkie. Od tego czasu w zasadzie opuszczony, zamieniał się w ruiny. Do zamku powrócono w pierwszej połowie XIX wieku, kiedy budziło się zainteresowanie turystyką. Zamek w pewnym stopniu zrekonstruowano, a przystosowując go do celów turystycznych zbudowano gospodę, którą po wojnie wykorzystywano jako schronisko, jeszcze przez kilka lat. Teraz to tylko ruiny, nieskażone komercją, więc tym bardziej warte obejrzenia.
Pałac Marianny
Jeśli chodzi o pałace na Dolnym Śląsku to wybór jest jeszcze większy: są to hotele, muzea, ośrodki kultury, budynki samorządowe, pałace pozostawione bez opieki i niestety dużo pałaców w ruinie. Coraz większe zainteresowanie budzi pałac w Kamieńcu Ząbkowickim. Zbudowała go Marianna Orańska, królewna niderlandzka i żona Albrechta Hohenzollerna, brata późniejszego cesarza Niemiec. Rodzice Marianny nabyli ogromne dobra pocysterskie w Lubiążu, Henrykowie i w kamieńcu Ząbkowickim. Marianna była skuteczna jako właściciel i administrator majątku kamienieckiego. Jej działalność przyczyniła się nie tylko do rozwoju gospodarczego jej własnych dóbr, ale również okolicznych wsi i miasteczek. Pałac budowany wg projektu Karla Friedricha Schinkla budowany był w latach 1838-1872. To olbrzymia neogotycka budowla z wewnętrznym dziedzińcem przedzielonym arkadowym krużgankiem. W narożnikach zamku są cztery wieże o wysokości ponad 33 metry. Pałac otoczony jest murem z czterema parami okrągłych baszt. Od wewnątrz do murów przylegają stajnie i wozownie. Po wielu perypetiach pałac jest w posiadaniu gminy Kamieniec, która systematycznie go rewaloryzuje. Popularność pałacu jest coraz większa, zachęcamy do jego zwiedzania, zwłaszcza, że blisko stąd do ziemi kłodzkiej pełnej różnych atrakcji turystycznych.
